Apologeet.nl
Christelijk standpunt abortus – deel 2 Mens of niet
- Deel 1 Termen
- Deel 2 Mens of niet
- Deel 3 Netelige vraagstukken
- Deel 4 Compromise, Kerk, Conclusie
Deel 2 — Mens of niet
Introductie
Hallo daar! Welkom bij het tweede deel van deze kleine serie over abortus. Ik vermeld opzettelijk het woord abortus in de eerste zin van dit artikel. Waarom? Zodat niemand kan zeggen dat hij of zij niet wist waar dit artikel over ging.
In het eerste deel heb ik gesproken over de termen zoals gebruikt worden in het debat rond dit onderwerp. Als je het moeilijk hebt om me in dit deel te volgen, raad ik aan om eerst deel 1 te kijken. Je vindt de link bovenaan dit artikel. Nu duiken we in de kern van het debat. We gaan zien of we de ongeborene als mens (of niet) kunnen beschouwen. Misschien denk je dat dit een no-brainer is, maar als ik elke keer een zandkorrel zou hebben gekregen wanneer iemand me vertelde dat het nog niet om een mens gaat… nou, dan kan ik misschien een theelepel vullen. Nee, eigenlijk praten mensen niet vaak over het ongeboren kind als niet-menselijk. Dat wil zeggen, de meeste mensen zouden zeggen dat het een mens is, maar tegelijkertijd proberen ze het ongeboren kind verschillende kwalificaties te geven. De implicatie is dat ze de baby alsnog degraderen naar sub-mens of misschien zelfs niet-menselijk.
Is de ongeborene mens?
Met moderne technologieën kunnen we gemakkelijk de ontwikkeling van de ongeborenen volgen. Dit heeft zijn voordelen, maar tegelijkertijd kunnen we naar het ongeboren kind kijken, en het als elk ander deel van het lichaam onderzoeken. Velen zullen naar een embryo kijken en zeggen dat het slechts een klompje cellen is. Toch is er veel meer te zeggen over het embryo in zijn vroegste fase.
Biologisch
Sommigen debatteren, meestal de hardcore pro-choicers, dat we niet kunnen spreken van een mens in het allereerste begin van de conceptie. Ze zeggen dit omdat de eerste cellen totipotent zijn en zich dus nog steeds kunnen ontwikkelen in verschillende soorten weefsels zoals de placenta. Vervolgens zeggen ze dat de placenta zeker geen persoon is, vooral niet wanneer de vorming van het embryo nog niet is begonnen.1 Desalniettemin is bekend dat deze cellen functioneren als een organisme in plaats van een groepje individuele cellen. Met andere woorden, deze cellen zijn fundamenteel, en ze werken samen als een eenheid, voor de ontwikkeling van de persoon.2 Wanneer mensen zeggen dat de embryonale cellen niet als een mens kunnen worden beschouwd omdat ze nog steeds in ontwikkeling zijn, dan, is dat willekeur op zijn best. De ontwikkeling blijft bij jonge kinderen vele jaren doorgaan, maar niemand zou het in zijn hoofd halen om te zeggen dat een peuter geen persoon. Misschien moet ik niet zeggen ‘niemand’, want er lopen altijd gekken rond waarvan we geschokt zouden zijn als we een kan hadden om hun gedachten te horen.
Maar nu ik er aan denk, er zijn degenen die zeggen dat embryo’s parasitair zijn, en alleen profiteren van de moeder met niets in ruil.3 Maar erg wetenschappelijk is dit idee niet. Wetenschappers ontdekten dat er geen eenrichtingsrelatie is omdat gunstige cellen van de ongeborenen tijdens de zwangerschap aan het lichaam van de moeder worden doorgeven. Deze cellen vergroten de activiteit van het auto-immuunsysteem van de moeder. Dit maakt dat de moeder meer weerstand heeft als het gaat om reumatoïde artritis en multiple sclerose.4 En het onderzoek is nog steeds volop aan de gang, dus wat wordt er nog meer ontdekt?
Ja, biologisch gezien is de ongeborene dus een mens en afhankelijk van de moeder om te overleven. Maar nee, de ongeborene kan niet worden gezien als onderdeel van de moeder, aangezien elke cel van de ongeborene genetisch uniek is ten opzichte van elke cel in het lichaam van de moeder. En, zoals gezegd, dit is zeker geen schadelijke relatie, maar eerder gunstig voor beide.
Filosofisch
Sinds 1970 ging een deel van het medische etablissement door, wat je ‘semantische gymnastiek’ kunt noemen. Ze moesten betekenissen van bepaalde woorden veranderen om het wetenschappelijke feit te ontkennen dat het menselijk leven begint bij de conceptie.5 Deze dehumanisatie (onmenselijking) van de ongeborene is niet geloofwaardig omdat een goed antwoord, op wanneer het menselijk leven dan daadwerkelijk begint, niet wordt gegeven. Dit is de reden waarom anderen de logische conclusie trekken dat het menselijk leven begint bij de conceptie.6 Met andere woorden, alle mensen zijn menselijk, hetzij embryonaal, foetaal, infantiel, jong, volwassen, oud of stervend. Als we zeggen dat het embryo een mens is, dan is de volgende vraag of het embryo mensenrechten heeft. De vraag die volgt is of mensenrechten van toepassing zijn op mensen omdat ze menselijk zijn, of omdat andere mensen het zeggen. Als de eerste optie waar is, zijn we veilig tegen wreedheden (tenminste in wettelijk opzicht). Als de tweede optie waar is, kan onze veiligheid niet worden verzekerd omdat de menselijke opinie in de loop van de tijd verandert.
Drie vooronderstellingen
Goed, dit brengt ons naar een drievoudige premisse (vooronderstelling) dat bestaat uit wetenschappelijke, morele en juridische argumenten:
- Het wetenschappelijke uitgangspunt is dat het menselijk leven begint bij de conceptie;
- Het morele uitgangspunt is dat alle mensen het recht hebben om te leven omdat ze mens zijn;
- Het juridische uitgangspunt is dat de wet de meest elementaire mensenrechten moet beschermen.
Met deze vooronderstellingen kunnen we concluderen dat het menselijk leven, inclusief die van de ongeborene, moet worden beschermd tegen alle schade. Maar ook, wanneer mensen deze drie premissen negeren, kunnen we veilig aannemen dat deze mensen wetenschappelijk, moreel of wettelijk onwetend zijn.7 Deze ‘onwetendheid’ is verontrustend, om het maar mild te zeggen, omdat de stellingen zo eenvoudig zijn dat iedereen het zou moeten kunnen begrijpen.
Christelijk standpunt
Zoals je ziet, zijn de argumenten van het menselijk leven niet noodzakelijk religieus omdat ze prima zijn te beredeneren, of met andere woorden, ze spreken het intellect aan in plaats van geloof. Voor christenen is het belangrijk dat ze echter ook correcte theologische redenen hebben. Het morele standpunt van een christen is afhankelijk van het begrip van God en Zijn woord. In de Bijbelse morele weergave, of het Bijbelse wereldbeeld, hebben we absoluten. Hiermee bedoel ik dat we er zeker van kunnen zijn dat sommige dingen goed of slecht zijn. Het martelen van een kind is altijd verkeerd, ongeacht de situatie, de tijd of de samenleving. In tegenstelling, de morele opvattingen van de seculiere samenleving worden steeds relatiever. Wat is goed voor jou is niet noodzakelijkerwijs goed voor mij, toch?
God’s betrokkenheid
In de vorige aflevering heb je al bijbel teksten voorbij zien komen waarin we kunnen zien dat het menselijk leven moet worden beschermd. Maar omwille van het argument zal ik Psalm 139 aanhalen. Hier zegt David duidelijk dat God er al bij was toen hij werd gevormd in de baarmoeder van zijn moeder, dat is dus vanaf het allereerste begin. In het Nieuwe Testament lezen we dat de baby in Elisabeth’s baarmoeder opsprong toen Maria ze bezocht, wat aangeeft dat de foetus zich goed bewust was van de dingen om hem heen (Luke 1: 36,41,44). De Bijbel toont duidelijk Gods betrokkenheid bij de ongeborenen in elk stadium van ontwikkeling.
Christelijke kijk op abortus
De vraag of de uitdrukking, de heiligheid van het leven, moet worden toegepast op abortus kan niets anders zijn dan een duidelijke ‘ja’. Christenen die iets anders geloven en de Bijbel als gezaghebbende houden, moeten een behoorlijke mistige hermeneutiek (Bijbel uitleg) bedrijven om hun mening te kunnen verdedigen. Zelfs zonder de theologische achtergrond kunnen we de feiten niet afwijzen.
Slot opmerkingen
In de deel 3 bespreken we enkele van de dilemma’s die zich kunnen voordoen wanneer we vasthouden aan onze Bijbelse wereldbeeld met zijn absoluten. Wat te doen wanneer een meisje zwanger wordt nadat ze is verkracht? Of hoe moet dat met een dame die een aantal heftige behandelingen tegen kanker moet doorlopen?
Voor nu laat ik het hierbij. Ik zal een afspeellijst maken op zowel Odysee, Bitchute, Rumble als YouTube, waardoor het gemakkelijker wordt om de afleveringen terug te vinden.
Gods zegen!
Bibliography
↑ 3. Baggott, L. M., Human Reproduction, Cambridge: Cambridge Press, 1997, p. 33.
↑ 5. Editorials, ‘A New Ethic for Medicine and Society,’ California Medicine, The Western Journal of Medicine, 113: 3 (September 1970), pp. 67-68.
↑ 2. Flaman, P., ‘When Did I Begin? Another Critical Response to Norman Ford’ Linacre Quarterly, 58 (November 1991), pp. 39-55.
↑ 1. Ford, N., When Did I Begin?: Conception of the Human Individual in History, Philosophy and Science, Cambridge: Cambridge University Press, 1991, pp. 157-158.
↑ 7. Kreeft, P., Three Approaches to Abortion: A Thoughtful and Compassionate Guide to Today’s Most Controversial issue, San Francisco: Ignatius Press, 2002, pp. 34-37.
↑ 6. O’Rahilly, R. R. and Müller, F., Human Embryology & Teratology, 3rd ed., New York: Wiley- Liss, 2001, pp. 7-8.
↑ 4. Pincott, J., Do Chocolate Lovers Have Sweeter Babies?: The Surprising Science of Pregnancy, New York: Free Press, 2011, PP. 220-221.
