Apologeet.nl
Christelijk standpunt abortus – deel 4 Compromise, kerken, conclusie
- Deel 1 Termen
- Deel 2 Mens of niet
- Deel 3 Netelige vraagstukken
- Deel 4 Compromise, Kerk, Conclusie
Deel 4 — Compromise, kerken en de conclusie
Welkom bij het laatste deel van deze serie over het christelijke standpunt rond abortus. In deel drie hebben we twee dilemma’s besproken die zo nu en dan voorkomen. We hebben gezien dat er genoeg goede argumenten zijn om de ongeborenen in leven te houden. In principe zijn er geen filosofische of rationele argumenten voor abortus die de test kunnen doorstaan. Dat betekent dat het emotionele argument het enige is dat overblijft, en we weten allemaal dat onze emoties niet kunnen worden gebruikt voor goede morele beslissingen. Laten we het hebben over de opties die we hebben.
Compromissen sluiten
Omdat we in een democratie leven, zijn christenen vrij om hun waarden over het menselijk leven uit te spreken. Toch kunnen we onze moraliteit niet aan andere mensen opdringen. Dit is de reden waarom we in plaats daarvan de legale wegen moeten bewandelen. Een manier om verandering te bewerkstelligen is door middel van politiek. Onze christelijke idealen zijn duidelijk: een totale afschaffing van de praktijk van abortus. Dit zal waarschijnlijk niet snel gebeuren en daarom stel ik een middenweg voor. We zeggen ook wel eens dat we wat water bij de wijn moeten doen.
Verantwoording
Voordat ik verder ga, moet ik mezelf een beetje verduidelijken. Ik praat over dit onderwerp met vooral de Nederlandse samenleving in gedachten. Ons land kent veel verschillende politieke partijen. En met veel, bedoel ik ook: Veel! Voor zover ik weet hebben we maar een paar politieke partijen tegen-of in ieder geval kritisch tegenover abortus zijn. Voor zover ik weet is de SGP het meest uitgesproken in dit debat. Deze partijen krijgen niet veel stemmen. Als gevolg daarvan krijgen ze nauwelijks genoeg stemmen om naar een heersende positie te verschuiven. Normaal gesproken moeten ze coalities vormen met andere partijen. In zo’n situatie kunnen ze hun idealen niet ‘pushen’. Dit is natuurlijk erg frustrerend. Het is deze situatie die mij triggerde om verder te denken dan de idealen. Merk echter op dat een situatie waarin we met een compromis moeten werken niet mijn voorkeursmodel is, en ook niet voor die politieke partijen. Maar voorlopig denk ik dat dit het beste is wat we kunnen doen.
Verder
Goed, laten we dan maar beginnen. We kunnen een voorbeeld vinden van een middenweg, of comprimis in de Bijbel. In Genesis stelt God de idealen voor het huwelijk vast (Genesis 2:24). Later liet Mozes het volk toe om te scheiden van hun vrouw (Deuteronomium 24:1). Volgens Jezus accepteerde Mozes echtscheiding vanwege de hardheid van de mensen (Matteüs 19:1-9). Jezus suggereerde dat Mozes het ideaal op zo’n manier afzwakte dat de gescheiden vrouw tenminste nog met een andere man kon hertrouwen. Evenzo zouden christelijke politici een aangepaste agenda moeten overwegen. Dat wil zeggen, ze kunnen proberen de voorwaarden en het tijdschema voor abortussen te veranderen, waarbij ze zich richten op het politiek haalbare en niet op het ideaal. Op deze manier kunnen ze de abortuswet geleidelijk veranderen.1
Ik weet dat dit voor veel christenen een grote verandering van denken vereist. En begrijpelijkerwijs kan een compromis over abortus worden gezien als instemmen met een vreselijke zonde. Toch moeten we ons realiseren dat we in een gevallen wereld leven. In een gevallen wereld zullen we onvermijdelijk botsende morele kwesties tegenkomen. In dit soort gevallen moeten christenen kiezen tussen twee kwade opties: de minder slechte kiezen en zo een paar kinderen redden, is beter dan er geen één redden. Deze tactiek, van het beperken van de toegang tot abortus door middel van staatswetten (in de VS), en het aanbieden van levensvatbare alternatieven voor vrouwen in nood, is door een bezorgde pro-choice columnist beschreven als ‘death by a thousand tiny cuts’ of wel ‘dood door duizend kleine sneetjes’.2
Houding
De spanningen zijn hoog in het abortusdebat. Toch moeten we altijd ons beste gedrag laten zien. Ook al beschouw je abortus als moord, waar ik het niet mee oneens ben, het is beter om je tong in bedwang te houden (Jakobus 1:26). Normaal gesproken ondergaan vrouwen een abortus niet lichtzinnig, velen van hen weten gewoon niet wat ze anders moeten doen. De meeste vrouwen zijn zich, net als de overspelige vrouw in Johannes 8:1-12, volkomen bewust van wat ze hebben gedaan. Jezus preekte geen donderpreek. Hij vertelde haar niet hoe slecht (de vrouw in Johannes 8) ze wel niet was. De vrouw wist waarschijnlijk prima wat Jezus’ ideaal was, toch toonde Jezus mededogen, genade en liefde. Als we zeggen dat we volgelingen van Christus zijn, moeten we doen als onze Meester (1 Johannes 2:6).
Proactieve Kerk
Vrouwen die abortus overwegen, hebben over het algemeen geen redelijk idee van de alternatieven, of ze worden sterk beïnvloed door hun omgeving, zoals hun familie of vrienden. Het zou goed zijn als lokale kerken bekend zouden staan als actieve pro-life gemeenschappen. Het onderwerp zou op de agenda van elke kerk moeten staan. Onderwijs is cruciaal om christenen te helpen de dilemma’s, waar sommige vrouwen mee hebben te kampen, te begrijpen .
Veel van de mensenrechtenkwesties die we in onze kerken bespreken, gaan over buitenlandse problemen. Hoewel dit van grote waarde is, zouden we dat niet als enige moeten doen. We kunnen en mogen onze ogen niet sluiten voor de problemen van onze buren die het dichtst bij ons staan. Informatiecentra kunnen van groot nut zijn voor vrouwen die het gevoel hebben vast te zitten. We kunnen zelfs overwegen om de wapens op te nemen met niet-christenen bij het opzetten van dergelijke centra. Echt, er zijn veel niet-christenen die zich volledig inzetten voor de pro-life beweging. Dit kan worden beschouwd als een opnieuw een compromis, maar het kan zelfs nog effectiever blijken te zijn in het bereiken van vrouwen simpelweg omdat sommigen vrouwen niet veel affiniteit hebben met christenen.
In een samenleving waar de eigen keuze wordt gevierd, hebben christenen een prachtige boodschap. Een deel van de christelijke boodschap is de bevordering van keuzevrijheid—vrijheid van meningsuiting en de vrijheid om elke religie, school, gezondheidscentrum te kiezen die je wilt—vrijheid zou één van de handelsmerken van het Bijbelse christendom moeten zijn, zolang deze vrijheid geen schade aan anderen toebrengt.
Conclusie
Oké, laten we dit onderwerp afronden. We hebben gezien dat christenen legale abortus niet kunnen accepteren. Het is gewoon absoluut immoreel om te zeggen dat het ongeborene niet als mens kan worden gezien. Zoals ik in de vorige delen heb aangetoond, moeten ook de ongeborenen recht hebben op alle fundamentele mensenrechten. Dit is wetenschappelijk, moreel en juridisch onmiskenbaar. Het is onze plicht om de ongeborenen te beschermen tegen elk kwaad. Waarom? Simpelweg omdat het ongeboren kind een mens is. Mensenrechten zijn er om te beschermen, niet alleen de sterken, maar in de eerste plaats om degenen te beschermen die zichzelf niet kunnen beschermen.
Ik heb ook betoogd dat artsen hun uiterste best moeten doen om de ongeborenen te beschermen tegen schade in gevallen waarin een moeder behandeling nodig heeft voor een levensbedreigende situatie, zoals kanker. Het kan echter gebeuren dat de medici onbedoeld er niet in slagen het kind te redden. Als dit gebeurt, en het is echt onbedoeld, zou ik dit niet als immoreel of verkeerd beschouwen. Vooral in het begin van de zwangerschap kan de baby niet overleven buiten de baarmoeder. Dit betekent dat medici prioriteit moeten geven aan het leven van de moeder. Nee, dat betekent niet dat ze het kind in dat stadium kunnen of mogen doden. Absoluut niet! Maar nogmaals, als er een ingreep nodig is en de baby onbedoeld gewond raakt terwijl de ingreep de moeder redt, is dat niet immoreel. De baby heeft zijn of haar moeder nodig.
Het is een enorme zegen om te zien dat de medische prestaties snel vorderen. Vorige week las ik dat een baby, nog een foetus van 21 weken en drie dagen, gered is. Het werd veel te vroeg geboren en de dokters gaven het jongetje 0% overlevingskans. Toch wilden de ouders dat ze het probeerden, en toen ik dit in 2021 dit artikel schreef vierde het jongetje net zijn eerste verjaardag! Glorie aan God, die ons een brein heeft gegeven om te gebruiken! Als we onze hersenen gebruiken tot eer van God, kunnen we grote dingen bereiken. In dit laatste voorbeeld, het leven redden van een heel jong jongetje!
Tot Slot
In ieder geval! Dit was de vierde en laatste deel over dit onderwerp. Nu ben ik erg benieuwd naar jullie mening! Wat vind je van mijn nogal controversiële standpunt over het afzwakken van de idealen? Onthoud: een paar redden is altijd beter dan niemand redden.
Misschien heb je zelf goede en strategische ideeën? Weet je, we leven ons leven niet om het met iedereen en alles oneens te zijn en ruzie te maken, terwijl we veilig achter onze laptops zitten. Nee, alle grote veranderingen in de wereld zijn tot stand gekomen door proactieve mensen. Wij, christenen, zouden niet achterover moeten zitten! Jezus zweeg niet, Hij gehoorzaamde God actief in alles. We moeten Zijn voorbeeld volgen!
Gods zegen!
Eindnoten
↑ 1 Cook, E. D., ‘Abortion,’ in D. J. Atkinson and D. H. Field (eds.), The New Dictionary of Christian Ethics and Pastoral Theology, Downers Grove: InterVarsity Press, 1995, 131-133.
↑ 2 Harris-Perry, M., ‘On Roe v. Wade Anniversary, a Letter to one Fighting for Choice’, website (03 July 2021, http://www.msnbc.com/melissa-harris-perry/roe-v).
